Oud (teg)en Nieuw op M.S.V.’71

Het zal niemand ontgaan zijn dat de afgelopen jaren een aantal spelers om diverse redenen zijn gestopt met voetballen bij het originele derde, bestaande uit oude, maar goede voetballers. De leegte die zij achterlieten is mondjesmaat aangevuld met jongeren die goed kunnen worden. Om het seizoen leuk af te sluiten leek het een goed plan om een wedstrijd tussen de “ouwetjes” en de “jongeren” te organiseren. Dat het een prestigieuze wedstrijd zou worden was al maanden bekend, want sommigen spaarden zich de afgelopen weken nadrukkelijk tijdens de reguliere competitiewedstrijden en trainingen. Het was opvallend dat er regelmatig spelers ontbraken met vage excuses, zoals werk (?), weekendje weg (??), kater (???), etc. De laatste weken groeide dit idee om van deze dag een reünie te maken en enkele voormalige spelers die in de loop der jaren waren gestopt uit te nodigen voor de wedstrijd. Om deze ex-spelers enthousiast te krijgen werd besloten om na de wedstrijd te BBQ-en. Sommigen hadden zichtbaar meer ge-BBQ-ed dan goed is J.

Het weerzien van oudgedienden was op zich al voldoende om de dag te laten slagen. Eigenlijk was de wedstrijd een bijzaak geworden voor de ouwetjes, en vormde het een onderbreking van het bijpraten. Oud-coach Pluis was van de partij om met verhelderende inzichten en tips het senioren elftal klaar te maken voor de wedstrijd tegen de pupillen, die door Jack B gecoacht werden. Pluis had een prachtige variant van de 3-5-2 opstelling bedacht waarbij 1 middenvelder leunend tegen de verdediging zou spelen waardoor er virtueel een 4-4-2 situatie zou ontstaan. Andere Pluisiaanse uitspraken volgden elkaar in rap tempo, waarbij vooral de opmerkingen “doe vooral waar je goed in bent, en probeer ook te voetballen” wellicht het meest blijft hangen. Bij de ouwetjes stond Rogier D. weer in de goal, een rots in de branding met kolenschoppen als handen waar de bal af en toe nog wel eens doorheen glipt. Achterin waren eFGé en Frank de vleugelverdedigers, terwijl good-old BobJ en Martin de H centraal stonden. Een van de verrassingen van Pluis, want jaren geleden werd Martin juist door Pluis van verdediger tot aanvaller omgetoverd. In deze wedstrijd greep Pluis terug op een opstelling van 15 jaar geleden. Tijdens de wedstrijd werd duidelijk waarom “oogklep” Martin uit de verdediging werd gehaald, en omgeschoold werd als aanvaller waar hij minder kwaad kon doen. Op het middenveld en kort aansluitend bij de aanval stonden de recent gestopte succes trainers Dave en Garry, aangevuld met swinging-Sunil, mystery guest I (MG-I), de razendsnelle, ongrijpbare en meest lastige medespeler Chris K, en de flegmatieke Kees S jr.

In tegenstelling tot de laatste wedstrijden van het derde, was de bank dit keer goed gevuld met maar liefst zes (!) wissels: helemaal uit Breda oud-aanvoerder PeetD, de herstellende Tom B, organisator Ronald D, het jonge talent Nick W., de helemaal uit Noord-Limburg terugkerende Jeremy K., en de al jaren aftakelende Robbert. Er was zelfs nog een heel erg oudgediende naar M.S.V.’71 gekomen, Kees Stadler sr. Hij had zelfs zijn laatste paar voetbalschoenen meegenomen, een paar Adidas Chile 62, dezelfde schoenen die Adi Dassler had gemaakt voor Karl-Heinze Schnellinger waarmee deze het WK van 1962 speelde. Zijn boezemvriend Waldorf vreesde voor dit moment en bleef dus wijselijk thuis. Er was een kleine teleurstelling bij Kees sr toen hij hoorde dat zowel de ouwetjes als de jongelingen geen gebruik wilde maken van de voetbalkunsten van Kees sr. Sportief als deze oud oud-speler is, bleef hij op M.S.V.’71 om de wedstrijd te bekijken. De spelers die wel mee mochten doen werden geconfronteerd met hun fysieke gesteldheid. Het leek alsof Fer de shirtjes iets te warm had gewassen, want bij enkele ouwetjes waren de zwart-witte strepen wel erg breed geworden door het te krappe voetbal tenue. Het veel jongere team van de jonkies hadden ook een verrassing: Scotty met zijn lengte van 1 meter 50 in de goal. Verder bestond het team uit vaste spelers Loek V., Bas, Luuk, Wesley, Danny, Reno, Timo, Mike S., aangevuld met Assad, Michael en wissel Jan.

De wedstrijd stond onder leiding van Hanz, die alle zeilen bij moest zetten om te voorkomen dat het uit de hand ging lopen. Want, ondanks dat het een vriendschappelijk potje was, wilden beide partijen niet verliezen. De warming up was voor sommigen al meer dan genoeg. Waar de jongeren een fanatieke warming-up deden (“dat doen ze normaal nooit”), kregen de ouwetjes de tip van Pluis om zich te sparen voor de wedstrijd. Het was al snel duidelijk dat bij de terugkerende oud-spelers er wel veel voetbal-inzicht was, maar dat fysiek hier en daar wat achteruitgang was te zien. Tijdens het lopen van de kleedkamer naar het veld kregen enkele spelers al last van kramp en spierpijn. Ondanks deze lichte handicap, was iedereen wel gemotiveerd om een wedstrijd te voetballen. Afspraak was om twee keer een half uur te spelen, indien de ouwetjes voor zouden staan. We speelden dus twee keer drie kwartier, zonder drink pauze.

Over de wedstrijd is niet veel te melden, buiten het feit dat het een leuke pot was. Bij vlagen werd er zelfs aardig gecombineerd en er ontstonden zo aan beide kanten kansjes. Beide doelmannen speelden een goede wedstrijd. Rogier had speciaal voor deze wedstrijd nieuwe handschoenen gekocht en hij steeg boven zichzelf uit. Hij maakte meer reddingen in de eerste helft dan tijdens zijn hele carrière! Misschien dat de aanwezigheid van zijn dochter hierbij een rol speelde? Buiten een klein grabbel-moment wist hij enkele keren de ouwetjes te behoeden van een achterstand. Hij was foutloos bij elke hoge bal, en wist zelfs bij een aantal 1-op-1 situaties te voorkomen dat de aanvaller kon scoren. BobJ was ouderwets aan de bal, maar moest toch erkennen dat na een sprintje, of een kleine versnelling, het lichaam begon te protesteren. Het inzicht is er zeker nog, maar de bal rolde soms wel erg snel bij hem vandaan. Naast Bob was Martin nadrukkelijk aanwezig en speelde voornamelijk tegen zichzelf, was Frank ouderwets aan het draaien met de bal, en liet eFGé geen steek vallen op links. Op het middenveld was de stilstaande Dave vaak het aanspeelpunt voor BobJ, en werd MG-I gebruikt om gevaar te stichten voor het doel van de jonkies. Aan de zijkanten was Jeremy K weer de stofzuiger en Garry de stille motor. Voorin stonden Chris, bijna onveranderd met zijn snelheid en onnavolgbare acties, en Kees S. jr., met een voetbal intelligentie die vaak zijn lichaam enkele stappen vooruit is.

Het jonge team had een speler die echt een toegevoegde waarde had in deze wedstrijd, en dat was Scott. Met katachtige reddingen wist hij meerdere keren te voorkomen dat de ouwetjes een mooie aanval succesvol konden afronden. Nadat de ouwetjes enkele kansen om zeep hadden geholpen waren het de jongelingen die na een kleine 25 minuten de 0-1 scoorden. In de tweede helft wist MG-I de stand gelijk te trekken, maar de jongelingen liepen vervolgens uit naar 1-3.

In de 70ste minuut werd Martin voor de laatste keer in zijn lange carrière gewisseld. Het was een moment die volgens zijn medespelers al jaren geleden had moeten gebeuren, vandaar dat Martin onder luid applaus het veld verliet. Terwijl Martin zijn oogkleppen afdeed zorgde Jack B met een mooie rokende fakkel voor een prachtig decor. Een unieke speler, waar er gelukkig maar één van is. Dat zijn einde als speler naderde was in de laatste competitiewedstrijd al duidelijk toen hij van het veld werd gestuurd door zijn opmerking mother f%$&ing k*t m@ng$$l. Het was onduidelijk tegen wie hij het zei, maar op aanraden van zijn medespelers stuurde de scheidsrechter hem er maar even uit om af te koelen. Gelukkig is “de-escaleren” zijn tweede naam. Maar even serieus, we gaan hem missen, want Martin was altijd gemotiveerd en speelde met ziel en zaligheid. Hopelijk kan het derde het komende seizoen nog een paar wedstrijden een beroep op hem doen!

Na precies 90 minuten floot Hanz eindelijk een keer, en dat was ook meteen de laatste keer dit seizoen. Nu kon de echte gezelligheid beginnen met een drankje en een hapje. Heel erg leuk dat er veel partners met kinderen waren, zoals het hoort! Het werd een extra mooie middag omdat ons vlaggenschip de eerste play-off wedstrijd had gewonnen.

Heren, volgens mij was dit een hele geslaagde dag, en in plaats van het om de tien jaar te doen, is dit misschien wel leuk om elk jaar te doen. Het was goed georganiseerd, mede dankzij Ronald, Dave, Pluis en Jack B. Het was goed om te zien dat Jack B zijn talenten eindelijk kon laten zien. Het hele jaar was hij in stilte al bezig om dit evenement te organiseren, en heeft hij iedereen voor de gek gehouden door zich voor te doen als performance coach!

Bekijk hier alle foto’s.